Gładź szpachlowa jest jednym z tych elementów prac remontowo-budowlanych, które mają istotny wpływ na efekt końcowy.

Prawidłowe położenie gładzi, zarówno przed tapetowaniem, jak i malowaniem, daje idealnie gładkie powierzchnie. Rezultatem powinien być jednak nie tylko estetyczny wygląd, ale też trwałość i odporność.

Sposób pokrycia ściany gładzią wpływa znacząco na stan pomieszczeń w końcowym etapie remontu. Na ostateczny efekt składa się zarówno dobór odpowiedniego produktu, jak i techniki nakładania gładzi. Im lepiej wykonamy te zadania, tym atrakcyjniej będzie prezentowała się farba lub tapeta. Rolą gładzi jest wyrównanie bruzd, uzupełnienie nieszczelności, ewentualne nadanie faktury, ale także podniesienie wytrzymałości produktu nakładanego jako warstwa zewnętrzna.

Tradycyjne szpachlowanie

Ekspert gładzi

W technologii tradycyjnej gładź szpachlową nakłada się dwuwarstwowo, czekając w przypadku każdej z nich na całkowite wyschnięcie materiału. Pierwsza to zwykle gips szpachlowy, który służy do wstępnego wyrównania powierzchni i uzupełnienia wszelkich ubytków. Druga to przeważnie materiał, który daje się łatwiej szlifować. Dzięki niemu szybko i w prosty sposób uzyskujemy gładkie powierzchnie. Należy tu koniecznie pamiętać, że szpachlowanie drugiej warstwy jest możliwe dopiero po całkowitym wyschnięciu (związaniu) tej pierwszej.

Warto dodać, że usuwanie ewentualnych bruzd czy nierówności należy wykonać przy pomocy pacy z siatką do szlifowania lub szlifierki z pochłaniaczem pyłu. Istotne jest też gruntowanie powierzchni przed szpachlowaniem. Zwiększamy w ten sposób przyczepność szpachli do podłoża i wyrównujemy jego chłonność. Przy zastosowaniu tej tradycyjnej technologii czas pracy oscyluje w granicach kilku dni.

Odpowiedni materiał

Materiał, który zastosujemy, musi spełniać kilka zasadniczych kryteriów. - Sucha zaprawa powinna być zrobiona z wyselekcjonowanych składników, wypełniaczy mineralnych i komponentów poprawiających właściwości techniczne i użytkowe materiału – mówi Dariusz Pawlaczyk, doradca techniczny z firmy Franspol. Ważne, aby po zarobieniu z wodą zaprawa miała postać jednorodnej masy bez grudek. Musi mieć także dobrą przyczepność do podłoża, łatwo rozprowadzać się po szpachlowanej powierzchni, a podczas wiązania nie może ulegać zjawisku kurczenia, ani zbyt szybko tracić elastyczności. Nie mniej istotna jest prawidłowa reologia zaprawy, umożliwiająca równomierne nakładanie i gładzenie bez „zrywania” czy „rolowania” poprzedniej warstwy.

Oczekiwania wykonawców co do materiałów są jednak dużo większe. Liczy się również czas pracy. Na rynku dostępne są już produkty, które znacznie go skracają. Dotyczy to w szczególności materiałów pozwalających na stosowanie techniki „mokre na mokre”.

„Mokre na mokre”

Metoda „mokre na mokre” to najnowsza technika ułatwiająca nakładanie gładzi. – Idea techniki „mokre na mokre” polega na tym, że nakładanie drugiej warstwy należy wykonywać po wstępnym związaniu warstwy pierwszej - już po 15-20 minutach – tłumaczy Dariusz Pawlaczyk, doradca techniczny z firmy Franspol. Eliminuje to jeden etap szlifowania, znacznie skraca czas oczekiwania na schnięcie oraz zmniejsza pylenie będące zwykle efektem ubocznym tradycyjnej metody. Różnica widoczna jest również w ostatniej fazie obróbki na mokro. Już na etapie szpachlowania drugą warstwą jesteśmy w stanie idealnie wygładzić powierzchnię, a dalsze prace dekoracyjne (malowanie lub tapetowanie) wykonujemy bezpośrednio po całkowitym wyschnięciu materiału. - Zastosowanie techniki „mokre na mokre” daje możliwość wykończenia szpachlowanej powierzchni w ciągu jednego dnia pracy bez potrzeby szlifowania – dodaje Dariusz Pawlaczyk.

Pamiętajmy też, że niezależnie od zastosowanej techniki i materiału niezbędne jest oczywiście dokładne przygotowanie ścian. Należy zwrócić szczególną uwagę na ich stabilność i chłonność, a także oczyścić je ze wszelkich zanieczyszczeń i pyłów.